Als ik aankom in de Montessoristraat
miezert het. De straat is uitgestorven. Met uitzondering van twee
jongens van een jaar of 20. Zij hangen verveeld rond. Iets later zie
ik ze door een openstaande poort een tuin in gluren. Ik vertrouw het
niet. De detective in mij kijkt ze recht aan. Mijn ogen zeggen: Ja,
betrapt, ik heb jullie gezien!. Ze lijken mij ook te hebben gezien,
maar mijn priemende blik maakt geen indruk. Sterker nog, volgens mij
denken ze dat ik ze aan het versieren ben. Hmmmpfff!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten