Ik waan me in een chique ingerichte villa in plaats van in de hardscore-kern van de Heuvel. Ook de dame des huizes, jong, lang blond haar en een vriendelijk gezicht, lijkt zo weggelopen uit the Bold and The Beautifull. Ze nodigt me uit in haar paleisje. In de huiskamer met zachte witte vloerbedekking zit haar moeder met haar benen omhoog op een zwarte fauteuil. Naast deze grote stoel staat nog een diepzwart voetenbankje en een zwarte kast. Verder is alles licht en wit. Ik kom hier zo tot rust, zegt moeder, ik ben van mezelf heel druk en actief, maar hier kom ik helemaal tot mezelf. Je ziet de resten nog van mijn dochters zwarte periode. Die is nu voorbij. Het is nu haar lichte periode. Na een verbroken relatie maakt ze een nieuwe start op deze plek.
In de gang hangt een lamp, gemaakt van schelpjes. Met veel geduld aan elkaar gemaakt in de tijd dat er geen geld was om uit te gaan. De omstandigheden van haar toenmalige vriend lieten dat niet toe. Maar zij kon niet stilzitten en haar creativiteit barstte uit haar voegen. Hij, hyper als hij was, kon zo ineens als haar zorgvuldig geordende schelpjes in één veeg van tafel halen om ruimte te maken. Maar op een dag gaf hij haar twee vogelvoederbakjes om de schelpenslingers aan op te hangen. De lamp heeft een plekje in de gang gekregen. De zwarte periode is voorbij. Het licht is terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten