woensdag 18 april 2012

maandag 16 april 2012

#34 Patronen


Ze vertelt me dat ze de modeacademie doet. Ze is overgestapt van 3D naar 2D ontwerp, meer gericht op de Confectie-industrie. Ik vraag haar of ik haar ontwerpen mag zien. Ze neemt me mee naar een zijkamertje, waar een onaffe versie hangt van een jurkje met een opbollende rug. Op Facebook staan nog meer ontwerpen van haar, zoals een paar felgekleurde jurken, waarin ook weer diezelfde opbolling te zien is. Ik ben onder de indruk. Maar ik zie ze nog niet in de garage hangen. Daarvoor zijn het teveel kunstobjecten, te af. De uitdaging zit 'em voor mij juist in het naar een hoger level tillen van een voorwerp (wat soms op het eerste oog weinig om het lijf lijkt te hebben). Dan zie ik een stapeltje patronen hangen. De elastiekje zijn uitgedroogd, in de patronen zie ik een gaatjesspoor terug, wat ik ook al op het tafelblad zag. Ik zie ineens een beeld voor me van die patronen in de garage in de wind. Ik fantaseer hardop: een metafoor voor een droom die niet uit is gekomen? Nee hoor, het is voor mij geen teleurstelling, zegt ze stralend. Ik kwam er juist achter wat ik wél wilde.Toen ik stageliep bij een modeontwerpster, die haar eigen label als haar kind zag, wist ik: Dit is niets voor mij. Ik wil Huisje, Boompje, Beestje!

#33 Souvenirs


Eerder deze week ben ik bij haar aan de deur geweest. Ze is enthouasiast, maar heeft geen tijd. Vanaf vrijdag ben ik welkom. Op maandagavond zit ik bij haar aan de thee. Ze heeft goed over nagedacht over het voorwerp en ze is eruit. Ze loopt de slaapkamer in en komt terug met een klein, rond houten doosje. Het is een souvenirtje uit Madagascar. De beste vrienden van haar en haar vriend zijn erg reislustig. Iedere reis nemen ze iets voor hen mee. Zij voor haar en hij voor hem. Kleine cadeautjes, typerend voor het land, maar ook met een persoonlijk tintje, passend bij de ontvangers. Zo past het doosje bij haar, omdat ze veel kleine dingetjes heeft om op te bergen. Ze hebben al heel veel souvenirs. De meeste staan in de slaapkamer op een plankje. Ik wordt nieuwsgierig naar dat plankje vol kleine cadeautjes. Maar de slaapkamer is verboden terein, veel te rommelig. Terwijl ze vertelt loopt ze kamers in en uit en uit verschillende hoeken en gaten komen souvirtjes tevoorschijn. En voor mijn neus groeit de verzameling. Haar moeder wilde ook een keer een souvenir voor haar meenemen. Ze ging de concurrentie aan met de lachende Budha van de vrienden en kwam terug met een serene Budha uit Bali, nét een maatje groter.

woensdag 11 april 2012

#32 Kauwgom


Ik ben vandaag weer de wijk ingeweest. Helaas was het animo deze keer mager. Het meest interessant vond ik dit detail naast het portiek van één van de huizen. Deze collectie kauwgoms, eigenaar onbekend, in de voegen van de stenen gedrukt. Ze zijn helemaal verkleurd. Hoe lang zitten ze daar al? Misschien wel van de eerste bewoners zo'n 60 jaar geleden. Deze 'techniek' doet me denken aan mijn  moeder, die als klein meisje ieder keer als thuis kwam, haar kauwgom uit haar mond haalde en aan de binnenkant van de brievenbus plakte, want kauwgom was verboden. Als ze dan weer naar buiten ging, stopte ze de kauwgom weer in haar mond. En die bol groeide en groeide maar...

Sneakpreview



Wordt dit de nieuwe buitenkant?