Van januari tot december 2012 stonden voorwerpen van bewoners uit de Bredase Struyckenwijk maandelijks in de spotlights van de Gouden Garagebox. Op zoek naar voorwerpen met een bijzonder verhaal trok ik, Marlies van Weelden, de wijk in. Over de verrassende ontmoetingen met de bewoners schreef ik op deze blog. De Gouden Garagebox is een project van BRAAK! goes Struyckenwijk. Een samenwerking tussen Stichting BRAAK! en Wonen Breburg. Wil je reageren? Mail dan naar marlies@cinemapunaise.nl.
vrijdag 27 april 2012
woensdag 25 april 2012
zondag 22 april 2012
vrijdag 20 april 2012
woensdag 18 april 2012
maandag 16 april 2012
#34 Patronen
Ze vertelt me dat ze de modeacademie doet. Ze is overgestapt van 3D naar 2D ontwerp, meer gericht op de Confectie-industrie. Ik vraag haar of ik haar ontwerpen mag zien. Ze neemt me mee naar een zijkamertje, waar een onaffe versie hangt van een jurkje met een opbollende rug. Op Facebook staan nog meer ontwerpen van haar, zoals een paar felgekleurde jurken, waarin ook weer diezelfde opbolling te zien is. Ik ben onder de indruk. Maar ik zie ze nog niet in de garage hangen. Daarvoor zijn het teveel kunstobjecten, te af. De uitdaging zit 'em voor mij juist in het naar een hoger level tillen van een voorwerp (wat soms op het eerste oog weinig om het lijf lijkt te hebben). Dan zie ik een stapeltje patronen hangen. De elastiekje zijn uitgedroogd, in de patronen zie ik een gaatjesspoor terug, wat ik ook al op het tafelblad zag. Ik zie ineens een beeld voor me van die patronen in de garage in de wind. Ik fantaseer hardop: een metafoor voor een droom die niet uit is gekomen? Nee hoor, het is voor mij geen teleurstelling, zegt ze stralend. Ik kwam er juist achter wat ik wél wilde.Toen ik stageliep bij een modeontwerpster, die haar eigen label als haar kind zag, wist ik: Dit is niets voor mij. Ik wil Huisje, Boompje, Beestje!
#33 Souvenirs
Eerder deze week ben ik bij haar aan de deur geweest. Ze is enthouasiast, maar heeft geen tijd. Vanaf vrijdag ben ik welkom. Op maandagavond zit ik bij haar aan de thee. Ze heeft goed over nagedacht over het voorwerp en ze is eruit. Ze loopt de slaapkamer in en komt terug met een klein, rond houten doosje. Het is een souvenirtje uit Madagascar. De beste vrienden van haar en haar vriend zijn erg reislustig. Iedere reis nemen ze iets voor hen mee. Zij voor haar en hij voor hem. Kleine cadeautjes, typerend voor het land, maar ook met een persoonlijk tintje, passend bij de ontvangers. Zo past het doosje bij haar, omdat ze veel kleine dingetjes heeft om op te bergen. Ze hebben al heel veel souvenirs. De meeste staan in de slaapkamer op een plankje. Ik wordt nieuwsgierig naar dat plankje vol kleine cadeautjes. Maar de slaapkamer is verboden terein, veel te rommelig. Terwijl ze vertelt loopt ze kamers in en uit en uit verschillende hoeken en gaten komen souvirtjes tevoorschijn. En voor mijn neus groeit de verzameling. Haar moeder wilde ook een keer een souvenir voor haar meenemen. Ze ging de concurrentie aan met de lachende Budha van de vrienden en kwam terug met een serene Budha uit Bali, nét een maatje groter.
vrijdag 13 april 2012
woensdag 11 april 2012
#32 Kauwgom
Abonneren op:
Posts (Atom)