Moeder en dochter staan op de trap.
Bleek van huid en haar met een zachte uitstraling. Moeder spreekt
alleen Pools dochter vertaalt. Na het aanhoren van mijn verhaal zegt
de moeder dat ze geen idee heeft en kijkt haar dochter vragend aan.
De dochter vertelt dat misschien wel iets weet. Ze heeft, nog niet zo
lang geleden, al haar knuffels opgeruimd. Ze is er te oud voor, vindt
ze. Ik zie ze voor me: knuffels zonder ogen, kaalgeknuffeld, tegen
elkaar aangedrukt in een blauwe vuilniszak. Het meisje belooft me dat
ze tussen de knuffels zal duiken om te kijken of er een geschikte
tussenzit. We spreken af om contact te houden. Wat hebben deze
knuffels allemaal meegemaakt met dit meisje? Deze zak vol avonturen
blijft me bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten