Als ik aanbel slaat een hond aan. Het klinkt dreigend. De deur gaat open en ik wordt besprongen door een witte, pitbullachtige hond. Ze zwiepert razendsnel met haar staartje en likt mijn hand. Niet schrikken hoor, zegt haar baasje, die Bob blijkt te heten. Danger is hardstikke lief, alleen een beetje enthousiast. Dat enthousiasme blijkt ze niet van een vreemde te hebben. Bob heeft een huis te hebben vol met voorwerpen. en hij denkt graag met me mee en nodigt me uit om binnen te komen. Op de schouw staan twee schoolfoto's van een jongen en een meisje van een jaar of 8. Aan de salontafel zit de uit de kluiten gewassen versie van het jongetje, een flinke jongeman van een jaar of 18, aardappelen te schillen. Tussen zijn vingers door vallen bijna vierkante aardappels in een pan.
In de kamer staat een fruitautomaat, gekregen van zijn broer. Soms zet hij hem even aan, voor de gezelligheid. Bob demonstreert het apparaat. De lichtjes flikkeren en ik hoor de bliebjes. Ineens wordt zijn stem zachter en wijst hij me op de geldlade in de buik van van flipperkast. Zal ik je een geheim vertellen? fluistert hij. Hier staan mijn duurste aftershaves...goed opgeborgen tegen de gretige handen van mijn zoon. Iets verderop staan de goedkopere varianten voor het grijpen op een plankje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten