Het speelhuisje (voorwerp #61) van buurvrouw Angèle zo'n kleine 40 jaar geleden...

# 61 Speelhuisje

In een zak in de schuur zit een opgevouwen rood-geel gekleurd plastic zeil. Mijn fantasie slaat op hol. Is daar dan eindelijk die grote opblaasboot waarmee ooit naar de boden gezonken is? Het lijkt me een fantastisch voorwerp voor in de Garage. Tjeerd klapt het zeil uit. Het blijkt een speelhuisje te zijn. Het is geel met een rood dakje. Er zit een doorzichtig raampje in met bloemetjes erop en een brievenbus. Het huisje is bijna 40 jaar oud. Raf, Tjeerds zoontje, kreeg het van de buurvrouw die er zelf als klein meisje in speelde. Haar dochter heeft er ook weer mee gespeeld en nu Raf dus. Samen lopen we naar de buren om te horen wat dit huisje allemaal heeft meegemaakt. Het grappige is dat ik al eens eerder bij deze mensen op bezoek ben geweest. Ze vertelde toen over de kunstbloemen in de tuin, die de buurvrouw in hun vakantie water gaf totdat ze erachter kwam dat het neppers waren. Deze buurvrouw blijkt dan weer Tjeerds vriendin te zijn. Wat een toeval! Over het speelhuisje weet ze nog dat zij en haar broer vroeger speelden dat ze buren waren. Zij woonde in het geel met rode huisje en haar broer onder een laken over een waslijn gespannen. Tja, verschil moet er zijn. Verder weet ze zich niet zoveel meer de herinneren. Maar ze zal de foto's opspeuren waarop ze als klein meisje met dit speelhuisje speelt.

# 60 Raf's Raceauto

Een echte buikschuiver is het, deze rode raceauto. Raf, nu 3 jaar oud, moest helemaal voorover hangen om bij het stuurtje te kunnen. Hij kreeg de auto van de broer van zijn vader Tjeerd. De meestal zo rustige Raf kreeg de geest en sjeesde ermee de kamer door. Hij beschadigde hierdoor, tot de grote schrik van zijn ouders, hun zojuist verbouwde huis. De auto heeft welgeteld 1 dag in huis gestaan en is daarna naar de schuur verbannen. Alleen toen Tjeerds broer op bezoek kwam, is ie weer even tevoorschijn gehaald. Maar het verhaal herhaalde zich waardoor de auto na een halve dag weer veilig in de schuur werd geparkeerd.

# 59 Bus

Ik ben al eens eerder bij dit gezin aan de deur geweest. Toen vertelde de moeder dat ze haar zoon op de foto heeft gezet bij het glurende mannetje op de buitenmuur van de Garagebox. Ze mailt me de foto binnenkort. Haar zoon vertelde me de vorige keer dat hij een grote speelgoedbus heeft, die hij altijd volpropte met o.a. Sesamstraatpoppetjes. Hij had twee belangrijke eisen ten aanzien van zijn speelgoedautootjes. 1. Ze moesten blauw zijn. 2. De deurtjes moesten open kunnen. En anders kwamen ze niet door de selectie. En dan propte hij ze vol met poppetjes. De beentjes en de armpjes staken en soms uit, vertelt zijn moeder. En zij mocht ze er dan uiteindelijk weer uitpulken. Haar zoon blijkt een avonturier die houdt van spanning en sensatie. Speelgoed laten botsen en van zo hoog mogelijk uit het raam gooien. Maar laatst pakte hij het voorzichtiger aan. Hij hing een poppetje aan een parachuutje en liet het vanaf de bovenverdieping naar beneden vliegen. Wilde het net dat zijn zusje er precies onder stond en het poppetje bovenop haar hoofdje landde.

# 57 Atletiekschoenen

Wende doet open. Een klein meisje van 3 jaar oud met heldere blauwe kijkers en twee blonde staartjes. Ik vraag of haar papa of mama thuis zijn. Mama is boven met haar babyzusje, maar ik mag wel binnenkomen van Wende. Ik wacht liever even af tot haar mama naar beneden komt met in haar armen kleine Janna met dezelfde grote heldere ogen. Ik ben van harte welkom om binnen de komen. Wende wil haar kamer wel laten zien. Misschien zitten er wel leuke voorwerpen voor de garage bij? Voor ik het weet zit ik in een kinderkamer op een kinderstoeltje thee te drinken met Wende als gastvrouw. Het ene na het andere kopje gaat erdoorheen en Wende kijkt vol spanning naar hoe ik het opdrink inclusief klok-klok-klok en slurpgeluiden. Zo nu en dan dondert en een kopje op de grond, maar mijn gastvrouw is goed voorbereid met haar hufterproof theeserviesje. Terwijl ik Wende voorlees uit haar lievelingsboekje, het Bijbelse verhaal over Jozef en Maria die naar Bethlehem gingen, haalt mama Wietske een paar atletiekschoenen tevoorschijn. Ze zijn van haar man, een fanatieke sprinter, die van geen ophouden weet. Gelukkig doet hij nu rustiger aan, alleen nog lange afstandslopen. Beter, want het liep de spuigaten uit. Alhoewel, rustiger aan? Afgelopen weekend liep hij de 15 km tijdens de Singelloop en binnenkort de halve Marathon in Etten-Leur... Het zand van de verspringbak zit nog onder de zool. De spikes zijn afgevlakt voor de binnenbaan. Beneden in de woonkamer drink ik nog een kop thee van Wietske, terwijl Wende ondertussen een wonderschone regenboog kleit.

Gouden Garagebox 8

Foto: Piet Pas

Smulsoep

Foto: Femke Dekkers

Vóóraf aan de opening was er vuur en soep bij het meubel van Hergebruik. Voor de liefhebbers (en degenen die ém hebben moeten missen ; )volgt hier het recept: Aardappel-maïssoep (voor ongeveer 8 personen) - 5 uien - 3 tenen knoflook - 5 aardappels - drie blikken maïs - 1,5 liter bouillon - verse peterselie - peper. Voor de garnering: - geraspte kaas - crème fraîche - Tabasco. Snijd de uien en de aardappels in stukjes. Fruit de uien, voeg aardappels en knoflook toe en bak even goed door. Voeg nu twee blikken maïs en de bouillon toe en laat het geheel pruttelen totdat de stukjes aardappel gaar zijn. Pureer de soep met een staafmixer en voeg 1 blikje maïskorrels en verse peterselie toe. Breng de soep op smaak met peper. Voeg naar believen geraspte kaas, crème fraîche en Tabasco toe...en smullen maar!