Het is een lome, regenachtige vrijdagmiddag. Een middag waarop mensen een dutje doen op de bank. Zo ook Yvonne, die met haar zoontje van 3 op de bank voor de tv ligt te rusten. De veren, in de kieren van de deurpost gestoken vallen me meteen op. Iemand die houdt van natuur en misschien ook wel spiritueel is ingesteld, stel ik me voor. Yvonne, begin veertig, heeft roodgeverfd haar en een zachte, vriendelijke uitstraling. Haar huis is licht en sfeervol ingericht. Ze wijst me op een ketting die aan het lichtknopje hangt. Deze bestaat uit een leren koordje met allerlei voorwerpjes eraan. Het begon met het zakje in het midden. Dit kreeg ze van haar lievelingsbroer toen ze 15 jaar geleden op reis ging naar India. In het zakje zit een steen, Turkoois, die 180 kusje bevatte. Voor iedere reisdag één. De andere voorwerpen zijn dingen die ze op haar reis gevonden en gekregen heeft, zoals een stukje afgesleten hout, een belletje en een ring. Als Yvonne het steentje weer terug in het zakje wil stoppen, maakt haar zoontje zich los van de tv, vraagt om steentje en voelt eraan. Misschien zit er nog wel een kusje voor hem in?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten