In een zak in de schuur zit een opgevouwen rood-geel gekleurd plastic zeil. Mijn fantasie slaat op hol. Is daar dan eindelijk die grote opblaasboot waarmee ooit naar de boden gezonken is? Het lijkt me een fantastisch voorwerp voor in de Garage. Tjeerd klapt het zeil uit. Het blijkt een speelhuisje te zijn. Het is geel met een rood dakje. Er zit een doorzichtig raampje in met bloemetjes erop en een brievenbus. Het huisje is bijna 40 jaar oud. Raf, Tjeerds zoontje, kreeg het van de buurvrouw die er zelf als klein meisje in speelde. Haar dochter heeft er ook weer mee gespeeld en nu Raf dus. Samen lopen we naar de buren om te horen wat dit huisje allemaal heeft meegemaakt. Het grappige is dat ik al eens eerder bij deze mensen op bezoek ben geweest. Ze vertelde toen over de kunstbloemen in de tuin, die de buurvrouw in hun vakantie water gaf totdat ze erachter kwam dat het neppers waren. Deze buurvrouw blijkt dan weer Tjeerds vriendin te zijn. Wat een toeval! Over het speelhuisje weet ze nog dat zij en haar broer vroeger speelden dat ze buren waren. Zij woonde in het geel met rode huisje en haar broer onder een laken over een waslijn gespannen. Tja, verschil moet er zijn. Verder weet ze zich niet zoveel meer de herinneren. Maar ze zal de foto's opspeuren waarop ze als klein meisje met dit speelhuisje speelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten